Η ΓΛΩΣΣΑ ΜΑΣ

Ο κατακλυσμός της γλώσσας μας από αγγλοκρατούμενες λέξεις, εντελώς αβασάνιστα και απερίσκεπτα, απασχόλησε τελευταία τον Αθηναϊκό Τόπο, με παρέμβαση του καθηγητή και τ. Πρύτανη του ΕΚΠ Γιώργου Μπαμπινιώτη, σε δημοσιεύματα δημοσιογράφων.

Οι καλοί δημοσιογράφοι από επαγγελματική προφανώς διαστροφή θεωρούν την εισδοχή ξένων συνηθειών, πρακτικών, επιδράσεων, επιρροών από τον άλλο κόσμο και δη της Ευρώπης ως συνάρτηση της διαφημιζόμενης παγκοσμιοποίησης και εξωστρέφειας των Λαών. Και υπερασπίζονται άκριτα την ξενομανία του καιρού μας, όπου οι πάντες τείνουν να εισάγουν στην καθημερινή μας γλωσσική επικοινωνία χωρίς κανένα ουσιαστικό λόγο, αλλά μόνον από τη  ”μόδα” χρήσεις της αγγλικής γλώσσας, ξένους φθόγγους λέξεων ή και ξένες λέξεις. 

Αντιλαμβάνομαι ότι οι ανάγκες της τουριστικής εμπορικής ζωής, εξυπηρετούν τους ξένους τουρίστες στην ανεύρεση των αντικειμένων της ζήτησης τους, όπως ”hair style”, ” bread factory”, ” butcher’s shop” κ.λ.π. Και δεν είμαστε οι Έλληνες κατά της χρησιμοποίησης ξένων λέξεων. Αντίθετα είμαστε λάτρεις της γνώσεως και χρήσεως ξένων γλωσσών.

Εκείνο, όμως, που μας κατατρέχει είναι η αβασάνιστη και ασυναίσθητη εισαγωγή στη γλώσσα μας, αυτόματα και με φαινομένη  ουσιαστική αποδοχή η ανοχή μας, λέξεων, που αθέλητα και ασυναίσθητα υποβαθμίζουν τη χρήση της γλώσσας μας και οδηγούν σταδιακά, στη γλωσσική πράξη και στην αχρηστία της.

Η γλώσσα μας δεν είναι ένα απλό μέσο επικοινωνίας μας. Είναι ο πλούτος μας, είναι ο Πολιτισμός μας, είναι η Ιστορία μας, είναι η αυτοσυνειδησία μας ως Ελλήνων, είναι το πανάκριβο πετράδι στον κόσμο που ομιλείται αναλλοίωτο πάνω από 5,000 χρόνια, προ του Ομήρου, μέχρι σήμερα. Και γράφεται με τα δικά του γράμματα από τον Όμηρο έως σήμερα. Όλες οι χώρες του κόσμου, έχουν ποσοστό Ελληνικών λέξεων στη γλώσσα τους από 25 εώς 38% και η Αγγλική γλώσσα έχει το 33% της από ελληνικές λέξεις. Όλες οι Επιστήμες χρησιμοποιούν Ελληνικές λέξεις για τον προσδιορισμό τους, ( Μαθηματικά, Γεωμετρία, Αστρονομία, Αστροφυσική κ.λ.π.).

          Εμείς ευτελίζουμε τη γλώσσα μας με φθόγγους αγγλολέξεων, όπως ”lock down”, ”click away”, ” takeaway” κ.λ.π., που η έννοια τους έχει απόδοση στην ελληνική πολύ εύκολη, όπως για τα παραπάνω αντίστοιχα ” απαγορευτικό”, όπως λέει και ο Μπαμπινιώτης, ” στην είσοδο”, ” στο πόδι ή φεύγοντας ” κ.ο.κ.  Και δεν υποβαθμίζουμε μόνον, αλλά υποτιμούμε και την γλώσσα μας, αποδεχόμενοι να χρησιμοποιήσουμε τη φτώχεια της αγγλικής γλώσσας έναντι της δικής μας ( η απόδοση μιας έννοιας με περισσότερες λέξεις, σημαίνει  φτώχεια γλωσσική).

        Πρέπει να μας ανησυχεί η έλλειψη του Κράτους στη διαμόρφωση, διατήρηση και ανάπτυξη του γλωσσικού μας πλούτου. Εδώ παρατηρείται μια αδιαφορία, μια ανοχή στην ξενομανία, μια ολιγωρία του πνευματικού κόσμου, μια απουσία των πολιτιστικών φορέων, μια σύμπραξη  των χαρταγιακάδων της γραφειοκρατίας που παραβλέπουν τα διαδραματιζόμενα, εάν δεν τα ευνοούν. Αφού οι ίδιοι βάζουν και τις συνθέσεις πολλών σχημάτων, που ” ασχημίζουν” τη γλώσσα μας, όπως λέει ο Κοραής. 

         Χώρες, που σέβονται τον εαυτό τους και την γλώσσα τους, όπως οι Γάλλοι και οι Ισπανοί καθιέρωσαν για το ” lock down” τις δικές τους λέξεις αντιστοίχως ”Continement” και ” confinamiento” !

         Χαρακτηριστική είναι η υποθήκη του Αδαμάντιου Κοραή:

         ” Η από τους ξένους δάνεισις, ή να το είπω καθαρότερα, ψωμοζήτησις λέξεων και φράσεων, από τας οποίας γέμουσιν αι αποθήκαι της γλώσσης, σιμά της ατιμίας, δίδει και παντελούς απαιδευσίας ή και ηλιθιότητος υπόληψιν…… Τι ωφελει των αλλοτρίων γλωσσών η είδησις όταν λαμβάνει τις απ’ αυτάς, όχι ότι δύναται να διορθώση, αλλ’ ότι διαστρεφει και ασχημίζει τη γλώσσα του; Η χρεία  την οποίαν από τας άλλας, έχει η ημετέρα είναι πολλά ολίγη, επειδή παραστέκει σιμά της ή υπέρπλουτος μήτηρ, έτοιμη να δώση εις  αυτήν ότι της λείπει”.

         Μέχρι τώρα ξενιστές της γλώσσας μας είναι άλλοι Λαοί, στην Ευρώπη και στην Αμερική. Αυτές τις ημέρες οι ξένοι επικαλούμενοι την π α ν δ η μ ί α ( ελληνική λέξη), θεωρούν τους εμβολιασμούς που επιχειρούνται ως panacea κατά της αρρώστιας, δηλ. και πάλιν με την Ελληνική λέξη ” πανάκεια”.

       Μήπως είναι καιρός οι συνέλληνες να συνέλθομε από τη ραστώνη της καθημερινής αυταπάτης και να ανατρέψουμε την θεληματική ακηδία των υποχρεώσεων μας ως πολιτισμένου Έθνους;