- Διαβάσαμε κείμενα από πραγματικά αγράμματους. Το κακό είναι ότι κάνουν και μαθήματα γραμματικής και Αρχαιογνωσίας.
Αυτό δεν μας ενδιαφέρει. Είναι δικαίωμα του καθενός να πλέει στα πελάγη της άγνοιας του. Το κακό είναι ότι καλόπιστοι και καλοπροαίρετοι άνθρωποι πιστεύουν στις πραγματικές αρλούμπες, που εκτοξεύονται και παραμένουν και αυτοί αγράμματοι !!! π.χ. Γράφει ο γνωστός αρλουμπιστής,κατηγορώντας τον άλλον για …….. αγράμματο και απευθυνόμενος σε αυτόν λέει : « … εν -γράμματε της αρλούμπας» και τη στιγμή αυτή ακριβώς αποδεικν’υει ‘ότι αυτός λέει αρλούμπες και περιφέρει αναιδώς την αγραμματοσύνη του αφού στη Γραμματική δεν υπάρχει «Εν -γράμματος αλλά το «ν» μεταρέπεται σε «γ» και είναι εγγράμματος!
2. Ενώ αγνοεί τους κανόνες της γραμματικής και του συντακτικού προσχωρεί στην αποδοχή της φράσης «φίλος μεν Πλάτων , φιλτάτη δε η αλήθειᨻ.
Αλλά όταν έκανε τη σύγκριση αυτή ο Αριστοτέλης (;) μεταξύ Πλάτωνος και αλήθειας εγνώριζε τους κανόνες : Οι βαθμοί είναι Θετικός, Συγκριτικός, Υπερθετικός .
Δηλαδή ο καλός, έχει έχει συγκριτικό το καλύτερος και υπερθετικό το κάλιστος.
Το ίδιο και η φίλη (αλήθεια), έχει συγκριτικό το φιλτέρα και Υπερθετικό το φιλτάτη.
Όταν λοιπόν ο φιλόσοφος Αριστοτέλης κάνει σύγκριση μεταξύ δύο αξιών χρησιμοποιεί το συγκριτικό βαθμό του επιθέτου ( δηλ φιλτέρα) και όχι υπερθετικό ( φιλτάτη). Διότι εκείνος ξέρει γράμματα.
Τώρα, ποιος ξέρει άλλα γράμματα είναι θέμα λογικής.
3. Ο ίδιος αγράμματος νομίζει ότι προσβάλλει τον «παππού», όταν παραθέτει φράση του Κρίτων απευθυνόμενη στο Σωκράτη!
Αλλά προφανώς δεν γνωρίζει πότε εγένετο αυτή η στιχομυθία , ούτε γιατί εγένετο και προφανέστατα ΔΕΝ κατάλαβε ούτε το νόημα της δικής του μετάφρασης , από όπου και αν την πήρε.
Είναι σύναξη των μαθητών του Σωκράτη που τον προτρέπουν να τον φυγαδεύσουν και να μην πιει το κώνειο.
Αυτός ατάραχος, θεϊκός αρνείται να διαμαρτυρηθεί και να φύγει.
Και του λέει ο Κρίτων : «Και άλλοι Σωκράτη, στην ηλικία σου πέφτουν σε τέτοιες συμφορές , όμως τα χρόνια δεν τους εμποδίζουν καθόλου να αγανακτούν με την τύχη που τους βρίσκει». ( αντιγραφή από τη δική του μετάφραση).
Δηλ. Κρίτων ψέγει τον Σωκράτη γιατί δεν αγανακτεί με τη συμφορά που του έφερε το Δικαστήριο των Αθηναίων (και να φύγει).
Ο δικός του «παππούς» και ο παππούς Σωκράτης παραλληλίζονται από τον ίδιο και κατηγορεί τον σύγχρονο «παππού» που δεν αγανακτεί με την τύχη του και μένει ατάραχος όπως ο Σωκράτης τιμώντας τις αρχές του και τα πιστεύω του.
Γι΄ αυτό τον …… κατηγορεί! Το κατάλαβε ; ο ανοητών …. Ανοήτω!
Αλλά και η σύγκριση είναι αστεία..
4. Φίλος μου έστειλε δίστιχο επικλήσεως χαιρετισμών , εμπνευσμένο από την Ακολουθία του Ακάθιστου Ύμνου:
-Χαίρε της βλακείας το ακένωτον βάθος.
-Χαίρε της ανοησίας το απύλωτον πάθος.
-Χαίρε έρεβος ανίκητον .
ΦΑΙΔΩΝ