Είχαμε τους αγανακτισμένους… θυμάσθε, εκείνους που γέμιζαν τις πλατείες, που ήθελαν να κάψουν το μπουρ… τη Βουλή, που ήθελαν να λειτουργήσουν λαιμητόμους…Και η αγανάκτηση αυτή απετέλεσε τη θρυαλίδα ν’ανάψει το φυτίλι για ανατροπή ενός πολιτικού συστήματος …
Τώρα έχουμε τους κουρασμένους. Αυτοί δεν μπορούνε ούτε να κάψουνε την πανδημία, ούτε να την κρεμάσουνε. Και από την πολλή κούραση ξενυχτάνε σε βρώμικες πλατείες, με DJ, «μπόμπες», ποτά και μετάδοση του ιού!
Τώρα τι επικρατεί; Η λογική ή το συναίσθημα; Η υπευθυνότητα ή η πολιτική αμφιθυμία; Όλες οι πλατείες είναι ίδιες. Όλοι οι καιροί είναι ίδιοι;
Φαίνεται ότι η πολιτική αμφιθυμία έχει επηρεάσει τη συμπεριφορά μας.
Η αντιπολίτευση κατηγορούσε την Κυβέρνηση , επειδή άνοιξε το εμπόριο με τόσα πολλά κρούσματα (!), ενώ η ίδια αντιπολίτευση την καλούσε να ανοίξει την εστίαση με ακόμη περισσότερα κρούσματα .
Από την άλλη, η Κυβέρνηση, επικαλούμενη την λογική και την επιστημονική τοποθέτηση, δεν τηρεί τη «λογική» της και προτείνει χαλάρωση παρότι τα ληφθέντα μέτρα κρίνονται ατελέσφορα. Σου λέει: Και που τα έχουμε , τι τα κάνουμε; Και που είμαστε μέσα, μήπως δεν είμαστε έξω;
Οι «κουρασμένοι» είναι φανερό ότι κουράστηκαν από το μέσα-έξω!
Την αμφιθυμία αυτή ας ελπίσουμε να μην την πληρώσουμε με περισσότερα θύματα και με απώλεια του καλοκαιριού και της οικονομίας.
Βλέπετε στην Ελλάδα διατηρούμε τα συναισθήματά μας…
ΓΙΑΝ.ΚΟΣ