Ίσια γραμμή……
Στη βουνοκορφή των αστεριών,
Στα κρέπια της πλειάδας,
στο βιαστικό φως του εσπέρου
στη γραμμή των οριζόντων,
αμίλητες μορφές ιχνηλατούν
την ατέλειωτη δενδροστοιχία των νεκρών
με τ’ αξημέρωτα εφηβικά χτυποκάρδια
και τις αξόδευτες υποσχέσεις.
Άγαλμα κάθε δένδρου η προβολή στο φεγγάρι,
ύμνο θεϊκό αναπέμπει το δοξάρι,
η γης τ’ ασφόδελα του κήπου της ποτίζει
και η πάτρια μάνα στα παιδιά της γονατίζει…..
Ίσια γραμμή……….
ανέμελου καιρού στιλβωμένα ίχνη,
Νερένια κορίτσια στη δική μας πολίχνη,
στης τιμής και της μνήμης τη μικρή πανδαισία,
διαβαίνουν γοργά μ’ εθνική ενδυμασία.
Κι οι άθαφτοι κι άκλαυτοι νεκροί που χρόνια κράζουν
της λήθης μας τη μοναξιά αναταράζουν
με τους λυγμούς των φαγωμένων υποσχέσεων
και την πίκρα των ανεξακρίβωτων μυστηρίων.
Σήμερα τα δένδρα καρποφόρησαν
τα χτυποκάρδια έγιναν έφηβοι
οι παλάμες σηκώθηκαν στον ουρανό
το τραγούδι της λευτεριάς και της ελπίδας συνεχίζει
και η Πατρίδα στους νεκρούς της γονατίζει……..
ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΖΑΚΟΣ