Κάποια φορά οι Έλληνες πρέπει να αντικρύζουν την πραγματικότητα και την ιστορική αλήθεια.
Κάποιοι μένουν εικονοκλάστες ανύπαρκτων εικόνων που έχουν διαπλάσσει στην διαστροφική αντίληψη τους περί αντιπολίτευσης.
Η Πλειάδα του διαστροφικού αστερισμού του ΣΥΡΙΖΑ πιστεύει ή εκτρέφει μύθους.
Όπως τον μύθο του Πολυτεχνείου και ότι το Πολυτεχνείο έρριξε τη Χούντα.
Δεν υπάρχει πιό μεγάλη ιστορική αναλήθεια από αυτό. Και όταν τους το θυμίζει κανένας, όπως ο καθηγητής Συρίγος στη Βουλή, περιπίπτουν σε ” δημοκρατικό παραλήρημα”!!
Δεν θέλουν να καταλάβουν ότι η Χούντα έπεσε από την τραγωδία της Κύπρου!
Δεν θέλουν να καταλάβουν ότι η Χούντα δεν έπεσε στο Πολυτεχνείο.
Στο Πολυτεχνείο ήτο ο Παπαδόπουλος με Πρωθυπουργό τον Μαρκεζίνη και είχε προσδιορίσει εκλογές τον Φεβρουάριο του 1974.
Τον Παπαδόπουλο διεδέχθη ο Γκιζίκης με Πρωθυπουργό τον Ανδρουτσόπουλο.
Η Χούντα δεν έπεσε. Συνεχίστηκε με τους άνω, ως καθεστώς Ιωαννίδη.
Ο κύκλος του Πολυτεχνείου είχε κλείσει. Εάν συνέβαλε σε κάτι το Πολυτεχνείο, ήτο η συμβολή του στην ανατροπή Παπαδοπούλου – Μαρκεζίνη και επιβολή της πιό σκληρής δικτατορίας Ιωαννίδη.
Η τραγωδία της Κύπρου έρριξε τη Χούντα. Αυτό είναι ιστορικό γεγονός αδιαμφισβήτητο.
Το Πολυτεχνείο είχε μία εκ πλαγίου συμβολή. Συνετέλεσε στην πτώση Παπαδόπουλου – Μαρκεζίνη, κατά κάποιο τρόπο, πολύ αμφισβητούμενο.
Υπό την έννοια αυτή συνετέλεσε στην πτώση της Χούντας με την τραγωδία της Κύπρου.
Γιατί κανείς και εως σήμερα πολιτικός και ιστορικός στην Ελλάδα και στο Εξωτερικό δεν έχει καμία αμφιβολία, ότι ιδιαίτερα ο Μαρκεζίνης ή η Κυβέρνηση που θα έβγαινε από εκλογές ποτέ δεν θα έδινε πράσινο φως για εξόντωση, του Μακαρίου, εξ ης ενέργειας προήλθαν όλα τα κακά.
Εκτός εάν για αυτή την ” εκ πλαγίου συμβολή του ” Πολυτεχνείου” δηλ. την τραγωδία της Κύπρου, επαίρονται οι μικρόνοες εμπαθείς μικροπολιτικοί της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης!!!
Μωραίνει κύριος ον βούλεται απωλέσαι.
Β. Η αποκάλυψη του Μύθου
Το Πολυτεχνείο όχι μόνον δεν έριξε τη Χούντα, αλλά δεν ήταν και σημείο πραγματικής αντίστασης. Πρέπει κάποτε να λέμε στο Λαό την Αλήθεια.
Δεν ήταν καμία ” κορύφωση μίας συνεπούς και σταθερής αντιστασιακής πορείας ενός κινήματος μέσα στη Χούντα”, που λέει αυταπατώμενος ή μάλλον προπαγανδιστικά ο κ. Βούτσης.
Γιατί οι αντιστασιακοί Αριστεροί που πραγματικά αγωνίστηκαν, φυλακίστηκαν και εδιώχθησαν ανήκαν μ ό ν ο ν στο Ρήγα Φεραίο!
Αλλά το Πολυτεχνείο δεν ξεκίνησε από τον Ρήγα Φεραίο.
Η ιστορική πραγματικότητα είναι αδυσώπητη. Η Χούντα, ήδη τότε βρισκόταν σε φάση φιλελευθεροποίησης. Είχε διοριστεί Κυβέρνηση Μαρκεζίνη και είχε οριστεί ημερομηνία εκλογών. Έμενε η επίσημσ αναγγελία.
Τότε το ΚΚΕ Εσωτερικού επίστευε σε αυτή την εξέλιξη μέσω της Εθνικής Αντιδικτατορικής Δημοκρατικής Ενότητας ( ΕΑΔΕ) και στη δημοκρατικοποίηση της Χώρας.
Το ΚΚΕ ήταν εξ υπαρχής αντίθετο και μόνον προχθές στη Βουλή εμφανίστηκε ως ” μάνατζερ” του Πολυτεχνείου, αναληθώς.
Την πραγματικότητα, διηγείται ο καθηγητής της Νομικής Σταύρος Τσακυράκης, τότε Γραμματέας του Ρήγα, σε συνέντευξη του στον Ηλία Κανέλλη και στον Γιώργο Καμίνη ( βουλευτή και τ. Δήμαρχο Αθηναίων).
Ιδού τι λέγει, και έχει καταγραφεί για εκείνο το διάστημα, ο Σταύρος Τσακυράκης:
” Δεν ήμουν απλώς μέσα στο Πολυτεχνείο. Στο Πολυτεχνείο, ήμουνα ο υπεύθυνος του Ρήγα. Είχα φτάσει από τον στρατό, διότι ήμουνα στρατευμένος, μετά την σύλληψή μου με έστειλαν να κάνω θητεία. Όταν έφτασα εδώ και πήγα στην οργάνωση τους άκουγα να λένε κάτι ανάλογα με ότι λέει σταθερά το ΚΚΕ, ότι την κατάληψη έχουν κάνει οι αριστεριστές, ότι πρόκειται για μια περίεργη εξέγερση. Εγώ τους είπα: ”είστε με τα καλά σας; Έχουμε τέτοιο γεγονός και μου λέτε , μου ξου ψου; Όλοι μέσα! Όλος ο Ρήγας μέσα στο Πολυτεχνείο”. Και όντως, όλοι ήταν μέσα. Γι αυτό άλλωστε η αντιπροσώπευσή μας στις επιτροπές ήταν δυσανάλογη με τις δυνάμεις μας. Η ΚΝΕ δεν συμμετείχε. Το ΠΑΣΟΚ δεν υπήρχε. Στο Πολυτεχνείο βρέθηκαν οι αριστεριστές και εμείς” ( ” Τhe books jounal), τχ. 86, Μάιος 2018).
Αυτά τα λέγει ένας πανθολογουμένως ακέραιος άνρωπος και ξεχωριστός επιστήμονας, που δεν είχε τη μικρότητα να ζήσει κάτω από την ομπρέλα του Μύθου, γιατί είχε αταλάντευτο τον αξιακό του Κώδικα και είχε την ποιοτική διαφορά, έναντι άλλων, όπως, όταν υπέβαλε τα βιογραφικά του και τις εργασίες του για να γίνει καθηγητής, πουθενά δεν αναγράφει για την αντιδικτατορική του δράση!!
Και μάλιστα, όταν ο καθηγητής Αριστόβουλος Μάνεσης, που ήξερε αυτή τη δράση του, τον ρώτησε γιατ’ί δεν κάνει σχετική αναφορά εκείνος του απάντησε: ” διότι δεν το θεωρώ συναφές.΄΄
Τώρα, πως οι αριστεριστές μπήκαν στο Πολυτεχνείο χωρίς κανένα εμπόδιο, πως στη συνέχεια συνέρρευσαν στο Πολυτεχνείο φοιτητές και οικοδόμοι, ο Ρήγας και άλλοι ανεξέλεγκτοι, πως επετράπη η λειτουργία Ραδιοφωνικού σταθμού, χωρίς να του κλείσουν το ηλεκτρικό ρεύμα και το πως δικαιολογούνται νεκροί εκτός Πολυτεχνείου με σφαίρες ντουμ – ντούμ ( ίδε ιατροδικαστικές εκθέσεις εις δίκη του Πολυτεχνείου) που δεν είχε ούτε η Αστυνομία, ούτε ο Στρατός, είναι θέμα ερεύνης ακόμη από τους ερενώντες ιστορικούς. ( Μέσα στο Πολυτεχνείο δεν υπήρξε κανένας νεκρός).
Εκείνο που εκ των πραγμάτων φάνηκε είναι: η εξαφάνιση της κυβέρνησης Μαρκεζίνη – Παπαδοπούλου και η εν συνεχεία πτώση της και αναδείξη της Χούντας Ιωαννίδη.
Τώρα, πως έριξε τη Χούντα το Πολυτεχνείο, είναι μυθοπλασίας άξιον.
Οι τρόφιμοι του θεάτρου Σκιών
Είναι πολύ δύσκολο να αναθεωρήσει κανείς μία αντίληψη που τείνει να παγιωθεί επί χρόνια. Ο επαναλαμβανόμενος μύθος εκλαμβάνεται ως πραγματικότητα!
Εν τούτοις η πραγματικότητα έχει το δικό της πείσμα. Όσοι παραμορφωτικοί φακοί προσπάθησαν να της αλλάξουν όψη, δεν εδικαιώθησαν. Έρχεται η ώρα που η πραγματικότητα κραυγάζει τη δική της αλήθεια, τη μοναδική αλήθεια.
Γι αυτό έρχονται σήμερα, ήρεμες και ψύχραιμες σκέψεις, που φωτίζουν την επιδιωχθείσα συσκότιση. Τη βλέπουμε στον ξάστερο ορίζοντα του χρόνου που παρήλθε.
Βλέπουμε μιά κατάληψη του Πολυτεχνείου που έγινε και έληξε τον Νοέμβριο 1973.
Βλέπουμε στο τέλος Νοεμβρίου του 1973, να πέφτει η Κυβέρνηση Μαρκεζίνη και ο Παπαδόπουλος και αναλαμβάνει Πρόεδρος ο στρατηγός Γκιζίνης και Πρωθυπουργός ο Ανδρουτσόπουλος. Δηλ. επεβλήθη η σκληρότερη δικτατορία του αφανούς δικτάτορα Δημ. Ιωαννίδη.
Είχε καμία συμμετοχή στην εξέλιξη αυτή το Πολυτεχνείο και οι καταληψίες του; Προφανώς καμία.
Στην συνέχεια, βλέπουμε αλλαγή όλης της ηγεσίας των ενόπλων δυνάμεων.
Είχαν καμία συμμετοχή σε αυτή οι του Πολυτεχνείου; Προφανέστατα όχι.
Ο Ιωαννίδης και οι περί αυτόν, άρχισαν συζητήσεις με τα κατώτερα κλιμάκια της CIA για την αλλαγή του καθεστώτος στην Κύπρο.
Είχαν καμία συμμετοχή οι του Πολυτεχνείου σε αυτές τις συναντήσεις; Προφανώς όχι.
Εκεί ελήφθησαν διάφορες αποφάσεις για την επέμβαση στην Κύπρο και την εξόντωση του Μακαρίου!
Είχαν καμία συμμετοχή σε αυτές, το Πολυτεχνείο και οι καταληψίες του; Προφανώς καμία.
Έστειλε στρατό, προς τούτο, το καθεστώς Ιωαννίδη στην Κύπρο. Στην απόφαση αυτή συμμετείχαν και το Πολυτεχνείο και οι καταληψίες του; Προφανώς δεν μετείχαν.
Δ. Εκινήθησαν οι δυνάμεις στην Κύπρο στρατιωτικά για εξόντωση του Μακαρίου με αποφάσεις από την Ελλάδα και τη στρατιωτική ηγεσία της Ελληνική της Κύπρου. Είχε καμία συμμετοχή σε αυτές το ” Πολυτεχνείο ”; Ασφαλέστατα όχι.
Και όταν διέφυγε ο Μακάριος και όταν καλούσε από τον ΟΗΕ τις εγγυήτριες δυνάμεις να επέμβουν στην Κύπρο, είχε συμμετοχή σε αυτήν την πρόσκληση το Πολυτεχνείο και οι καταληψίες του; Ασφαλώς όχι.
Και όταν από την Ελλάδα διαμηνύσαμε ότι η Κύπρος είναι μακριά και δεν μπορούμε να την βοηθήσουμε, σε αυτήν την απόφαση είχε συμμετοχή το ” Πολυτεχνείο”; Προφανώς όχι.
Αλλά η τραγωδία της Κύπρου έγινε ύστερα από όλα αυτά, που μεσολάβησαν μεταξύ Νοεμβρίου έως τέλος Ιουλίου 1974.
Τι σχέση και τι συμβολή μπορεί να έχει το ” Πολυτεχνείο” με την τραγωδία της Κύπρου;
Ασφαλώς καμία, για κάθε άνθρωπο που έχει κοινό νού.
Εν τούτοις, υπάρχουν άνθρωποι που θεωρούν ότι το Πολυτεχνείο έριξε την Χούντα!!!
Ζούν στο φανταστικό κόσμο της πλάνης τους, την οποίαν δεν θέλουν να αποχωριστούν με τίποτε. Ζουν σε ένα κόσμο σκιών, όπου βλέπουν ότι επιθυμεί ο καθένας, μακράν της πραγματικότητας.
Εδώ, ο Σαββόπουλος μας βαραίνει με την σκιά του: ” Είναι που ονειρεύομαι σαν το Καραγκιόζη”
Και όμως, πρέπει να απελευθερωθούν οι τρόφιμοι του ψεύδους και της παραπλάνησης. Όσο νωρίτερα το καταλάβουμε τόσο πιό σίγουρα πορευόμαστε στους δρόμους της πραγματικότητας και της αλήθειας.
Ο ” εντός” Πολυτεχνείου.